به نقل از «همشهری آنلاین»

اینفوگرافیک | خیز شهرداری تهران برای مناسب سازی معابر برای معلولان |۳۸۰کیلومتر مسیر باید ساماندهی شود

تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۲۸۴۴۶

همشهری آنلاین- زینب زینال زاده: شهر متعلق به شهروندان است و از این‌رو باید حق و حقوق شهروندان رعایت شود. استفاده از امکانات رفاهی، خدماتی، اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و... بخشی از حقوق شهروندی است که همه شهروندان باید به‌طور مساوی از آنها بهره‌مند شوند. شکل‌گیری شهری چون تهران طی سنوات گذشته به‌گونه‌ای بوده که امروز برخی از شهروندان اعم از معلولان، جانبازان، سالمندان و.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. به‌راحتی از تمام امکانات شهر استفاده کنند.

تردد سهل و آسان در معابر بدیهی‌ترین حق شهروندان است که غفلت از این موضوع طی سال‌های متمادی سبب ضایع شدن حق اقشار خاص چون معلولان شده است. بهره‌مندی از این حق (تردد سهل و آسان در معابر) امروز به یک مطالبه از سوی معلولان تبدیل شده است و به‌گفته غلامرضا رضایی‌فر، رئیس دبیرخانه هماهنگی و پیگیری مناسب‌سازی کشور ۱۵۲ پیام از طریق سامانه معبر (۳۰۰۰۰۱۲۳۲۲) درخصوص مناسب‌سازی‌ طی ۹‌ماه امسال ثبت شده است که ۸۴مورد آن مربوط به خرابی معابر و راه‌های شهری و مشکلات معلولان در تردد معابر شهری بوده و ۵۰مورد نیز مربوط به بهزیستی و سایر سازمان‌هاست. براساس طرح جامع مناسب‌سازی،‌ باید ۳۸۰کیلومتر از معابر برای تردد اقشار خاص ازجمله معلولان و... مناسب‌سازی‌ شوند که ۴۰درصد آن یعنی ۱۵۱کیلومتر در سال‌های گذشته انجام شده و شهرداری در این دوره تکلیف دارد تا پایان امسال ۶۰درصد باقیمانده، یعنی ۲۲۹کیلومتر مناسب‌سازی‌ را انجام دهد. مدیریت شهری دوره ششم اقداماتی را در راستای تحقق این تکلیف آغاز کرده و علاوه بر معابر، ۱۳۶بوستان و ۵۰ساختمان و تعدادی از ایستگاه‌های مترو و اتوبوس و... هم برای حضور معلولان و... مناسب‌سازی‌ شده است. به‌گفته حمیدرضا صارمی، معاون شهرسازی و معماری شهردار تهران کارهای انجام‌شده طی ۲سال اخیر در این حوزه، بی‌سابقه بوده و در مقایسه با ۱۶سال گذشته مدیریت شهری برابری می‌کند.

توجه به مطالبات، معلولان اولویت مناطق

رویکرد علیرضا زاکانی، شهردار تهران در حوزه مناسب‌سازی‌ شهر برای معلولان این است که سقفی برای این کار تعیین نشده و در تمام موارد ازجمله بوستان‌ها و ایستگاه‌های وسایل حمل‌ونقل عمومی و... باید پیگیری و عملیاتی شود. شهرداری‌های مناطق متولی این موضوع هستند و براساس ابلاغیه باید کارهای مربوط به مناسب‌سازی‌ شهر برای معلولان با اولویت انجام شود. همچنین در راستای خدمت‌رسانی مطلوب‌تر به معلولان، شهرداری‌های مناطق ۲۲گانه موظف هستند تا پایان امسال حداقل ۲محور را براساس نیاز و تقاضای افراد دارای معلولیت در هر ناحیه مناسب‌سازی‌ کنند.

اختصاص بودجه برای مناسب‌سازی‌ معابر

مناسب‌سازی‌ معابر در این دوره با جدیت پیگیری می‌شود و به‌گفته سیدمحمد آقامیری، رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران نسبت به دوره گذشته مدیریت شهری، بودجه خوبی برای مناسب‌سازی‌ معابر در دوره ششم پیش‌بینی شده است. او در گفت‌وگو با همشهری تأکید کرد که وسعت معابر شهر تهران حدود ۷۵۰کیلومتر مربع است و قطعا نمی‌توان توقع داشت تا همه پیاده‌روهای شهر را مناسب‌سازی‌ کنیم، اما این موضوع مرحله به مرحله در حال انجام است. آنطور که آقامیری گفته: «حتی پیاده‌روهای جدید بر اساس استانداردهای روز و قرار دادن موزائیک‌های بساوایی احداث می‌شوند. اتوبوس‌های جدیدی هم که توسط شهرداری خریداری شده، امکاناتی چون رمپ دارند تا تردد معلولان تسهیل شود.» به‌گفته این عضو شورای شهر تهران تا پایان دی‌ماه به‌طور میانگین۵۰درصد مناسب‌سازی‌ معابر در مناطق ۲۲گانه انجام شده است.

کد خبر 828539 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها شهرداری معلول و معلولیت تهران

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: شهرداری معلول و معلولیت تهران مناسب سازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۲۸۴۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عادی‌سازی بی‌حجابی؛ شبیخون فرهنگی

نیاز به پوشش و پرهیز از برهنگی جزو گرایش‌های فطری است که خداوند متعال آن را در وجود انسان‌ها قرار داده است. علاوه بر تاثیر حجاب در تامین سلامت روحی و فکری، حجاب در تامین سلامت جسمانی افراد جامعه نیز نقش بسزایی دارد. از طرفی شواهد تاریخی نیز فطری، فرامذهبی و فراملی‌بودن حجاب را تایید می‌کند.

در جامعه‌ای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزش‌های اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادی‌شدن پوشش‌های غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزش‌های اجتماعی را به صدا درمی‌آورد.

پوشش انسان‌ها صرف‌نظر از این‌که از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیت‌های اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازه‌ای که خود او می‌داند و برایش مصونیت‌آفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه می‌شوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف می‌شود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
 
انسان، پوشش‌گریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح می‌شود، اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجاب‌گراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدن‌های کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نه‌فقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریط‌هایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را به‌صورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به این‌که انسان پوشش‌گریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجاب‌گریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب به‌دلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجاب‌گرایی فرض شده و مبنای سیاست‌گذاری بر این اساس انجام گرفته است.
 
محجبه‌های جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوشش‌ها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروه‌های مختلفی روبه‌روست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک می‌کنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بی‌حجابی عامدانه را تبلیغ می‌کنند (مانند متعرضان به محجبه‌ها و افراد تبانی‌کننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر می‌رسد که محجبه‌ها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهره‌مند شوند. به هر حال در مقابله با بی‌حجابی، به جای برخورد با بی‌حجابان عادی، باید این پندار که بی‌حجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه می‌توان از ظرفیت محجبه‌ها استفاده کرد. با وجود این‌که این موضوع مورد توجه قرار گرفته، اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادی‌شدن بدپوششی در جامعه می‌شود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوه‌ای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. می‌توان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد. 

ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر می‌رسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنی‌های ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنی‌های سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینه‌های فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیست بوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درس‌ها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیاز‌های اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب می‌تواند در کاهش زمینه‌های بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب به‌درستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاه‌‏های آن به برخوردی سنجیده و برنامه‏ریزی‌شده پرداخت. در برخورد با بی‌حجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهاد‌های آموزشی اهمیت بالایی دارند.

منبع: روزنامه جام جم

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی